ج . اعلام عزای عمومی در فروردین 1342
ج. اعلام عزای عمومی در فروردین 1342 شاه در 23 اسفند 1341 هـ .ش طی سخنانی در پایگاه وحدتی دزفول، از مراجع و روحانیان بهزشتی یاد کرد و نسبت بهیک سرکوب قریبالوقوع هشدار داد. (4) امامخمینی(ره) نیز در همانروز با صدور اعلامیهای نوروز سال 42 را عزای عمومی اعلام
ج. اعلام عزاي عمومي در فروردين 1342
شاه در 23 اسفند 1341 هـ .ش طي سخناني در پايگاه وحدتي دزفول، از مراجع و روحانيان بهزشتي ياد كرد و نسبت بهيك سركوب قريبالوقوع هشدار داد. (4) امامخميني(ره) نيز در همانروز با صدور اعلاميهاي نوروز سال 42 را عزاي عمومي اعلام كرد. (5) از آنجا كه هر سال گروه بيشماري از مردم در ايام نوروز براي زيارت حضرت معصومه(عليها السلام) و ديدن مراجع بهقم ميآمدند، آن سال اين حضور، وسيلهاي براي اعتراض مردم عليه رژيم گرديد. در روز دوم فروردين ماه 1342 كه مصادف با 25 شوال 1382 هـ .ق سالگرد شهادت امامصادق(عليه السلام)بود، مجلس سوگواري از سوي آيتاللّه گلپايگاني، در مدرسه فيضيّه برگزار گرديد. آنروز مأموران زيادي كه بهطور ناشناس با اتوبوس وارد قم شده بودند پس از ناكامي از برهم زدن مجلس سوگواري بيت امام، وارد مدرسه فيضيه شده و بهضرب و شتم طلاب
ــــــــــــــــــــــــــــ1. باري روبين، جنگ قدرتها در ايران ، مترجم محمود مشرقي، ص 96.
2. كريستين دلانوآ، ساواك ، ترجمه عبدالحسين نيكگهر، ص 91.
3. البته اين اعتصاب بنابه جهات مختلفي از جمله تهديد و اغواي دولت دوام نيافت. ابتدا در تهران و سپس در ساير شهرستانها شكسته شد و از اين اقدامجمعي، نتايجي حاصل نگرديد.
4. روحاني، پيشين ، ج 1، ص 309.
5. صحيفه نور ، ج 1، ص 336.
[80]و مردم شركتكننده در مجلس پرداختند. طلبهها نيز با استفاده از سنگ و آجر و چوب بهدفاع از خود برخاستند، اما نيروهاي مسلحي كه مدرسه را در محاصره خود داشتند بهكمك كماندوها شتافته و با بهگلولهبستن طلاب و مردم، تعدادي از آنها را مجروح و شهيد نمودند. (1)
وقتي خبر فاجعه فيضيه را بهامامخميني (ره) رساندند ايشان بلافاصله تصميم گرفت بهطرف آن مدرسه حركت كند. روحانيان و مردم حاضر در منزل كه از احتمال گزند بهايشان نگران بودند، مانع خروج امام از منزل شدند. با اين همه، امام در سخنان و اطلاعيههاي متعددي كه بهمناسبتهاي مختلف درباره فاجعه مذكور ايراد و منتشر ميساخت بهافشاگري عليه ماهيت دولت پهلوي ميپرداخت و مردم را نسبت بهعمق فاجعه مطلع مينمود:
من مصمم هستم كه از پا ننشينم تا دستگاه فاسد را بهجاي خود بنشانم و يا در پيشگاه مقدسحقتعالي با عذر وفود كنم. شما هم اي علماي اسلام مصمم شويد و بدانيد پيروزي با شماست. (2)